POTRZEBA NAM WSPÓLNEGO POMYSŁU NA POLSKĘ

 

O dawna słychać głosy, że na intelektualno - biznesowym zapleczu prawicy dają o sobie znać nastroje niechętne nacjonalistycznej i ksenofobiczno-katolickiej narracji PiS i jego akolitów. Słychać tam także głosy sprzeciwu wobec polityki rozdawniczej, która zastępuje brak polityki gospodarczej. W ten sposób wypowiadają się między innymi reprezentanci środowiska „Klub Jagiellońskiego”.

 

Rezygnacja prezesa PKO SA może być kolejnym sygnałem, że na prawicy coraz mocniej trzeszczy i że PiS zaczyna obawiać się głosu młodych managerów oraz tych ludzi prawicy, których ambicje wykraczają poza granice wyznaczane przez Nowogrodzką. Po prostu, zaczyna się im robić, podobnie jak nam zaczęło znacznie wcześniej, coraz bardziej duszno. To może potwierdzać opinie, że druga kadencja „zjednoczonej prawicy”, dość szybko wejdzie w fazę schyłkowo-przetrwalnikową. Nie będzie stymulowanego rozwoju, ale ciągłe poszukiwanie w naszych kieszeniach środków na realizację coraz bardziej pustych obietnic.

 

My jednak musimy myśleć, co dalej i w jaki sposób można ograniczać straty Polski i nasze. Opozycja nie powinna więc czekać „z bronią u nogi”, aż PiS sam się przewróci o nogi własnej polityki, ale powinna mu w tym upadku aktywnie i mądrze pomagać. Także swoją aktywnością ustawodawczą, która będzie coraz mocniej obnażała prawdziwe oblicze i intencje Nowogrodzkiej. Takie zapowiedzi padały z ust Marszałka Senatu, a także w reakcjach sejmowych opozycji, na expose Morawieckiego

 

Żeby się jednak tak stało, partie opozycyjne, ale także opozycja obywatelska, muszą mieć własny alternatywny „pomysł na Polskę”, ale również program jego realizacji. Muszą jak najszybciej wyjść z wąskich ram własnych środowisk tworzących wygodne i w miarę bezpieczne bańki informacyjne. Potrzeba dzisiaj żywych kontaktów, z żywymi ludźmi. Potrzeba jednak także eksperckiego dialogu środowisk intelektualnych, ośrodków analitycznych i think tanków o różnej orientacji politycznej, dla których dobro demokratycznej, nowoczesnej i przyjaznej wszystkim Polski stanowi wartość nadrzędną. Warunki ku temu będą się stawały coraz lepsze, a potrzeba takiego dialogu wydaje się już dziś oczywista.