OBURZAJĄCY TWEET PANI RÓŻY THUN

 

Redakcja „Dziennika SEDNO” otrzymuje listy od Czytelników, które zawierają oceny naszych publikacji, rady, czasami wyrazy sympatii, a czasami wręcz przeciwnie. Ostatnie wydarzenie związane ze słynnym już zaproszeniem dla Pani Róży Thun, sprowokowało jednego z czytelników do napisania do redaktora naczelnego listu, który zamieszczamy w miejsce komentarza redakcyjnego. Czekamy także na Państwa opinie w tej sprawie.

 

„Szanowny Panie Redaktorze!

 

Tweet Pani Thun, naigrywającej się z pracownika Kancelarii Marszałka Sejmu, zasługuje na jak najdalej idące potępienie.

 

Otóż po otrzymaniu zaproszenia na złożenie przysięgi przez Andrzeja Dudę, zaadresowanego „Ruża Thun und Hohenstein”, Posłanka do Parlamentu Europejskiego pozwoliła sobie na wykazanie daleko idącego lekceważenia, wysyłając (pisownia oryginalna) „Ókłony Pani Marszałek Elrzbieta Witek”.

 

Pani Róża Thun cynicznie szydzi z, nie bójmy się tego określenia, kalectwa wysyłającej w imieniu Marszałek Witek pracownicy jej Kancelarii. Jednocześnie udaje, jakoby nie zauważyła, że to dobra zmiana doprowadziła do zmniejszenia się bezrobocia w kraju, dzięki zatrudnieniu dziesiątek, jeśli nie setek tysięcy osób cierpiących na dysleksję na stanowiskach sekretarek i sekretarzy, asystentów dyrektorów, notariuszy czy pisarzy. Pani Thun, z Brukseli, nie dostrzega dotkniętych dyskalkulią księgowych, kontrolerów i rewidentów, którzy zdobyli ostatnio pracę dzięki łaskawie nam panującym. Nie widzi też tłumu cierpiących na dyscerebrelię nowych członków zarządów spółek oraz dyrektorów urzędów państwowych czy departamentów. Nie zauważa ich, bo obce jest jej współczucie dla osób upośledzonych, które przez osiem lat (nie muszę chyba dodawać, których) bezskutecznie poszukiwały pracy odpowiadającej ich ambicjom i marzeniom. Nastąpił czas, by tej ślepocie położyć kres! Precz ze znieczulicą! Tylko dzięki odpowiedzialnej i wrażliwej na krzywdę ludzką polityce zmniejszymy obciążenie urzędów zatrudnienia i sumę zasiłków wypłacanych bezrobotnym, a pokrzywdzonym przez los przywrócimy ludzką godność i wiarę w bliźniego.

 

Mając nadzieję, że Pan Redaktor podziela moje wzburzenie, serdecznie Go pozdrawiam.

 

Podagryk (02.08.2020)”